حمید سلامتی اظهار کرد: کاهش بارندگی، کم‌شدن حق آبه رودخانه اترک، اجرا نشدن طرح‌های منابع طبیعی و تغییر اقلیم از دلایل تبدیل مراتع گلستان به بیابان است که راه حل جلوگیری از گسترش آن، اجرای طرح‌های مقابله‌ای و پیشگیرانه است.

وی با تاکید بر شتاب در اجرای طرح‌های علاج بخشی در پیشگیری و مقابله با بیابان‌زایی در مراتع گلستان گفت: اعتبار فعلی اجرای طرح‌های احیا ،اصلاح و بیابان‌زایی ناکافی است و با روند روبه پیشرفت بیابان‌زایی همخوانی ندارد.

سلامتی با اشاره به این که زنگ خطر بیابان‌زایی گلستان به صدا درآمده است خاطرنشان کرد: علاوه بر طرح‌های مرتع‌داری و آبخیزداری در مراتع، طرح «احیای عرصه‌های ملی شمال استان از گمیشان تا قازانقایه مراوه‌تپه در دست تهیه است که اجرای این طرح سه ساله به سه هزار میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد.

وی افزود: استانداری گلستان به دلیل ضرورت بیابان‌زدایی در شمال استان پذیرفت که اجرای این طرح در قالب مصوبات دور دوم سفر استانی دولت به گلستان گنجانده شود.

سلامتی ابزار امیدواری کرد با اجرای طرح مرتع‌داری و مقابله با بیابان‌زایی، خطر بیابانی شدن مراتع گلستان کُند شود.

به گفته وی در سفر دور نخست دولت سیزدهم به گلستان هزار و ۱۵۰ میلیارد ریال اعتبار برای اجرای طرح‌های مرتع‌داری و بیابان‌زدایی استان مصوب شد که تاکنون ۳۵۰ میلیارد ریال آن تخصیص یافت.

گلستان ۸۶۲ هزار هکتار مرتع دارد که حدود یک سوم آن واقع در مناطق شمالی استان به‌ویژه در آق قلا، گمیشان و گنبدکاووس در معرض بیابانی شدن است که برای جلوگیری از پیامدهای ریزگردهای ناشی از آن باید تدابیر ویژه‌ای اتخاذ شود.

ریزگردها در گلستان ۲ منشا داخلی و خارجی دارند که عمده دلایل داخلی آن تخریب مراتع و تبدیل آن به اراضی زراعی، کشت در اراضی زراعی کم بازده، خشک شدن تالاب‌ها و چرای بیش از حد دام در مراتع و عمده دلایل خارجی آن که بیشترین سهم را دارند، وجود صحرای «قره قوم» کشور ترکمنستان و ورود گردو غبار از برخی استان‌های همجوار (سمنان و خراسان شمالی) است.