علی محمد چوپانی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: برقی کردن خط ریلی اینچه برون – گرگان – ساری – گدوک – گرمسار از چند سال پیش توسط یک شرکت روسی مطرح بود ولی اجرا نشد اما اخیرا دوباره بحث آن مطرح شده که به عنوان نماینده بخش خصوصی گلستان، اجرای این طرح را دارای توجیه اقتصادی و به صلاح استان نمی‌دانم.

وی افزود: برقی کردن این خط ریلی که باید همراه با اصلاح بخشی از مسیر و ارتفاع تونل‌های گردنه گدوک باشد علاوه بر اینکه هزینه زیادی را به کشور تحمیل می‌کند، فایده و توجیه اقتصادی لازم را ندارد زیرا ظرفیت حمل بار از این مسیر را حداکثر ۱.۵ میلیون تن افزایش می‌دهد و علاوه بر آن فاصله رسیدن به جنوب را ۵۰۰ کیلومتر دورتر می‌کند.

چوپانی با انتقاد از اجرای خط آهن بین المللی ترکمنستان – قزاقستان از مسیر اینچه‌برون به گرگان و اتصال آن به ساری، گدوگ و گرمسار در سال ۱۳۹۳ به‌منظور وصل شدن به کریدور شمال – جنوب اضافه کرد: متاسفانه مسوولان و کارشناسان راه آهن در آن زمان پرهزینه‌ترین و غیر اقتصادی ترین مسیر را انتخاب و اجرا کردند.

رییس اتاق بازرگانی گلستان با بسیار مهم دانستن احداث و بهره‌برداری از راه‌آهن اینچه‌برون – گنبدکاووس – آزادشهر شاهرود به‌عنوان یک ظرفیت مناسب برای رونق صادرات و جابه‌جایی کالا از این استان ادامه داد: تسریع در بهره‌برداری از این خط ریلی که سبب کاهش مسیر صادراتی گمرک اینچه‌برون به جنوب کشور و در نتیجه افزایش جابجایی کالا و صادرات محصولات استان خواهد شد، انتظار فعالان اقتصادی این استان شمالی از رییس جمهور مردمی، انقلابی و جهادگر ایران اسلامی است.

وی به اقتصادی و به صرفه بودن اجرای طرح راه آهن اینچه‌برون – شاهرود اشاره کرد و بیان داشت: اجرایی شدن این خط ریلی ۱۸۲ کیلومتری در مرحله نخست حداقل ۵۰۰ کیلومتر مسیر اتصال به کریدور شمال – جنوب (بافق – بندرعباس) و در مرحله دوم اتصال راه آهن شاهرود به این کریدور را ۵۰۰ کیلومتر دیگر کوتاهتر می‌کند.

چوپانی با اشاره به بازدید ۱۳ اسفند سال قبل آیت الله رییسی از راه آهن و گمرک اینچه‌برون و آشنایی ایشان با ظرفیت‌های این منطقه، تصریح کرد: بدون تردید با اجرایی شدن راه آهن اینچه‌برون – شاهرود برای کشور و گلستان تولید ثروت خواهد شد و از این طریق می‌توان سالانه ۱۰ تا ۲۰ میلیون تن بار بالاخص غلات را از کشورهای آسیای میانه به کشورهای حاشیه خلیج فارس یا دیگر کشورهای هدف ترانزیت کرد.

به گفته وی، کوتاه شدن افزون بر هزار کیلومتر مسیر کریدور شمال – جنوب از مسیر اینچه برون به شاهرود، نصف شدن هزینه ترانسفر کالا به جنوب، کاهش زمان به یک سوم، پرهیز از هزینه‌های اضافی برای خرید لوکوموتیو و صرفه جویی ارزی یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون یورویی برای کشور را از دیگر مزایای اجرای خط ریلی اینچه‌برون – گنبدکاووس – آزادشهر – شاهرود برشمرد و برلزوم تسریع در عملیاتی شدن آن از سوی وزارت راه و شهرسازی و راه اهن جمهوری اسلامی تاکید کرد.

به گزارش ایرنا، گمرک اینچه‌برون واقع در نوار شمالی شهرستان گنبدکاووس که حدود سه دهه قدمت دارد و از آن به‌عنوان دروازه ورود به کشورهای آسیای میانه یاد می‌شود، تنها محل تردد زمینی استان گلستان به ترکمنستان است که در آذر ۱۳۹۳ یک خط ریلی از این مرز به مقصد ترکمنستان و در ادامه قزاقستان به بهره‌برداری رسید.

با این حال خط ریلی اینچه برون – گرگان که جنبه بین المللی هم دارد با وجود انتقاد برخی کارشناسان به دلیل نامناسب بودن مسیر در اواخر دولت دهم اجرایی شد اما هنوز نتوانسته انتظارات را برآورده کند.

کارشناسان معتقدند اگر خط ریلی اینچه برون – گنبدکاووس – آزادشهر – شاهرود که ۲ دهه قبل مورد تایید وزرات راه و شهرسازی و مدیران راه آهن جمهوری اسلامی قرار گرفته اجرا می‌شد، می‌توانست تاثیر بیشتری در توسعه‌ گلستان بگذارد و زمینه تقویت روابط تجاری و اقتصادی با کشورهای آسیای میانه و در نهایت توسعه همه جانبه گلستان را فراهم کند.

صاحبنظران امر گفتند که احداث این خط ریلی می‌تواند گره کمبود زیرساخت‌های توسعه‌ای گلستان را باز کند و ارتباط این استان با کشورهای آسیای میانه را از طریق این خط ریلی و اتصال آن به خطر سراسری شمال – جنوب بیشتر و فرصت سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این استان شمالی را بیش از پیش فراهم کند.

استان مرزی و ۲ میلیون نفری گلستان از شمال ۴۳۸ کیلومتر مرز خشکی و ۹۰ کیلومتر مرز آبی با کشور ترکمنستان دارد و از جنوب نیز به استان سمنان، از شرق به استان خراسان شمالی و از غرب به مازندران و دریای خزر محدود می‌شود.